Beleid

De eerste twee dagen van mijn bezoek aan NY zitten er weer op. Maandag twee boeiende gesprekken in de Financial District met Amex en NYSE/Euronext foundations. Wat daarbij opvalt is dat ons verhaal heel erg veel enthousiasme opwekt. Iedereen vindt het ongelooflijk en ook noodzakelijk. Als het echter op geld bijdragen komt, blijkt iedereen vast te zitten in een strak beleid ten aanzien van doelen waaraan bijgedragen kan worden. Uiteraard is dat begrijpelijk en moeten onze fundraising collega’s in de US strakker acteren in het maken van de afspraken, maar het geeft ook te denken. Waar is het ondernemerschap van dit land wat opgebouwd is door ondernemers? We zetten onszelf helemaal vast in regeltjes en voorschriften en laten daarmee weinig ruimte voor creativiteit. Dat is best jammer. Zeker als je een strijd levert met een ziekte die zich weinig tot niets gelegen laat aan regeltjes. Wij moeten slimmer, creatiever en wendbaarder zijn om kanker effectief onder controle te krijgen. Soms zakt de moed me wel eens in de schoenen als je weer wordt afgewezen. Ver van huis zijn waar je dierbaren zitten, weer te horen krijgen dat het prachtig is wat we doen, maar dat ze helaas geen mogelijkheid hebben om bij te dragen aan de strijd, is lastig. Dinsdagochtend hadden we een afspraak bij de Gabrielle’s Angels Foundation. Gabrielle Rich, een prachtige jonge dame, overleed op 27 jarige leeftijd aan de gevolgen van leukemie. Haar portret hing in de ruimte waar we een gesprek hadden. Dat zet je gelijk weer op scherp. Een jonge vrouw in de kracht van haar leven, met al haar dromen en idealen, is overleden aan de gevolgen van kanker. Hard! We hadden een prachtige ontmoeting met de mensen van deze foundation. Hun focus ligt op bloedkankers en ze zijn zeer bereid projecten die we daarvoor opzetten, serieus te bekijken. Ook hier dus wel de beperking van bloedkanker, maar dat geeft in ieder geval aanknopingspunten. Dus schouders naar achter en kop in de wind en weer op naar de volgende afspraak. Niemand heeft ooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn, dus moeten we ook niet teleurgesteld zijn als het tegenzit. Soms bekruipt me een gevoel van frustratie omdat zaken nooit zo snel gaan als je graag zou willen. Maar dat relativeert zich gemakkelijk bij het zien van een foto van mensen als Gabrielle. Vandaag dus weer volle bak ertegenaan en net zo lang op deuren kloppen tot we iemand tegenkomen die bereid is buiten de lijntjes te stappen. Die gaan we vinden want dat verdienen alle mooie mensen als Gabrielle.