San Francisco Bay

Woensdag en donderdag hadden we weer een aantal boeiende ontmoetingen gepland staan. Het zou echter nog veel mooier worden.

Woensdagmiddag hadden we een afspraak met Laura van’t Veer. Zij werkte tot 2 jaar geleden in het NKI in Amsterdam en heeft haar vleugels naar UCSF uitgeslagen. Ze is een van de main investigators van de iSpy trial, een groot borstkanker onderzoek waarbij op een revolutionaire wijze snel geschakeld kan worden als blijkt dat medicijnen of behandelingen niet het gewenste effect hebben. Hiermee is een zeer complex probleem voor een belangrijk deel opgelost. Op Google is veel interessante informatie te vinden. Interessant voor ons is de altijd constructief kritische blik die Laura heeft. Vanaf het eerste moment heeft ze ons geweldig geholpen onze weg te vinden in de rimboe van instituten en onderzoekers. Ook nu hebben we met haar de nieuwste ontwikkelingen van de Discovery Network meeting in Cambridge doorgesproken. Ze was erg enthousiast, maar hamerde terecht op het belang van het onderzoeken van nieuwe therapieën in patiënten aangezien dat telkens toch anders en complexer blijkt te zijn dan in de laboratorium setting. Mooi dat zij als basic researcher hier zo nadrukkelijk op wijst.

De avond hebben we samen met haar doorgebracht in een heerlijk restaurant in West San Francisco. Laura gaf aan dat er een aantal andere mensen zijn die we binnen UCSF moeten spreken en dat ze dat zou regelen voor de donderdagmiddag.

Vrijdagochtend een vroege ontbijtsessie met Daniel Kraft in Palo Alto, de geboortegrond van Facebook en Google. Daniel heb ik leren kennen op TEDx Maastricht waar hij ook een van de sprekers was. Ongelooflijk veel dynamiek en creatieve persoonlijkheid. Daniel luisterde aandachtig naar ons verhaal en haakte moeiteloos aan door tips te geven voor wie we vanuit andere invalshoeken zouden kunnen betrekken. Hij pakte op een gegeven moment zijn telefoon en belde Marty Tennenbaum, die zijn kantoor ook in Paulo Alto heeft. Marty is een IT ondernemer die op een kwade dag de diagnose melanoma kreeg. Hij was verbijsterd over de gebrekkige informatievoorziening in de medische wereld en dankzij een klein wonder overleefde hij de ziekte. Hij zet zich sindsdien met hart en ziel in voor het verschaffen van relevante informatie aan patiënten, waarbij zijn IT achtergrond natuurlijk uitermate nuttig was. Marty bleek helaas niet aanwezig, maar de CEO van CollaboRx James Karis, wilde ons graag ontmoeten. Dat werd een wervelend gesprek over het bouwen van apps en het beschikbaar maken van alle relevante informatie over ziekenhuizen, behandelingen en aanvullende therapieën voor patiënten. CollaboRx vult een leemte in die we ook in NL ervaren. Een samenwerking was snel geboren aangezien CollaboRx uitbreiding buiten de VS zoekt. Geweldig!! Daarnaast is Marty actief met het opzetten van een cancer commons, een informatieplatform waar wetenschappers informatie over onderzoeken en nieuwe ideeën kunnen delen. Precies waar Sage Bionetworks van Stephen Friend ook mee bezig is. Kortom een intensieve en zeer inspirerende bonus sessie waar we geweldige ideeën opdeden voor waar we ook in NL mee bezig zijn. Om 10.30 uur hadden we er al een halve werkdag opzitten ☺.

Terug in San Francisco, hebben we wat gegeten, koffie bij Mavelous en even heerlijk genoten van de zee en de stralende zon. Spectaculair werkelijk het uitzicht op de Golden Gate bridge vanaf de rotsen op de noordwest punt van San Francisco.

Halverwege de middag had Laura een afspraak geregeld met Jean-Philippe Coppé. Dit werd weer een ouderwetse rollercoaster ontmoeting. Jean-Philippe is 30 jaar oud en is naar de States gekomen om zijn dromen werkelijkheid te maken. Opgeleid door grootheden als oa Joe Gray, werkt hij nu met hart en ziel aan een methode om de phosphate signaling patways zichtbaar en meetbaar te maken. Nou zul je denken: uhhh?? Dat denk ik ook met enige regelmaat als ik met deze mensen om tafel zit. Peter en ik zijn soms blij dat we de lidwoorden in het verhaal nog begrijpen, zodat we door hebben dat het nog wel in het Engels gaat allemaal. Nou zal ik niet proberen uit te leggen wat de wetenschappelijke betekenis hiervan is, maar gelukkig was Jean-Philippe een geweldige docent en legde hij in zeer heldere termen uit wat de waarde hiervan is. Je hebt het DNA wat de blauwdruk is van hoe het lichaam opgebouwd en aangestuurd moet worden. Het DNA zorgt dat het lichaam eiwitten aan gaat maken en eiwitten zijn de bouwstenen van alle weefsels en organen. Nou gaat dat bij ziektes als kanker ergens mis en worden teveel of verkeerde eiwitten aangemaakt. Het is belangrijk dat het lichaam zo snel mogelijk na het ontstaan van een fout deze fout corrigeert. Nou kun je ziekte maar wellicht ook het ontstaan van ziekte zien door deze phosphate signaling te meten in het bloed. Hij legde het uit met een voorbeeld: Het DNA is als een blauwdruk van een stad. Eiwitten zijn de bouwstenen waar de gebouwen, maar ook alle onderdelen als elektriciteitskabels, waterleidingen etc van gemaakt zijn. Met een phosphate signaling scan kun je zien wat er in de gebouwen gebeurt, hoeveel lampen er branden en hoeveel mensen zich ergens bevinden!! Dit geeft dus een beeld van wat er werkelijk gaande is in een patiënt en niet of zijn blauwdruk wel of niet goed is.

Hij werkt aan het mogelijk maken van het maken van zo’n scan. De toepassingen zijn eindeloos. Diagnose, maar ook meten van respons van therapieën en wellicht ook het voorspellen van wat er mis aan het gaan is. Onze oren tuitten bij het horen van al deze waanzinnige informatie. Science fiction, maar volgens Jean-Philippe dichter bij dan we denken. De passie en gedrevenheid van deze man is echt waanzinnig. Wat een voorrecht om dit soort briljante, gepassioneerde en in dit geval ook jonge mensen te ontmoeten. Dit voegt weer zoveel toe, ook binnen het Discovery Network, dat het steeds zichtbaarder wordt.

Veel tijd om bij te komen hadden we niet, want Laura had ook nog een afspraak geregeld met Laura Esserman en haar team. Laura Esserman is de lead investigator van iSpy en letterlijk bij haar thuis aan de keukentafel, waren ze de laatste ontwikkelingen aan het doorspreken. Ruim een uur werden we meegenomen in de complexe wereld van het klinische onderzoek. De belangrijke stap van het lab naar de patiënt. Hier komt heel veel creativiteit kijken, want je hebt met veel belangen te maken en ook wetgeving. Individuele therapie klinkt fantastisch, maar je wilt niet voor elke patiënt een registratieprocedure om die specifieke therapie goedgekeurd te krijgen. En dat zou in het klassieke systeem eigenlijk moeten want je kunt niet ongebreideld experimenteren op patiënten. iSpy heeft samen met de FDA een protocol ontwikkeld waar deze gap overbrugd wordt. Waanzinnig weer wat een gedrevenheid. Deze dames zitten er echt bovenop en werken letterlijk dag en nacht om in dit geval voor borstkanker patiënten te zoeken naar een scala aan behandelingen die patiënt specifiek ingezet kunnen worden en bewezen effectief zijn. Je voelt de frustratie op die gebieden waar nu nog geen werkbare therapieën zijn. Elke patient waar ze de kanker niet tot staan kunnen brengen, voelen ze als een mislukking. Die gedrevenheid is machtig om te zien, daar wil je je als patiënt mee inlaten. Dit model kan met aanpassingen ook gebruikt worden voor andere tumorsoorten. Wij gaan een aantal bruggen voor ze slaan en zeker ook intensief samenwerken om hun kennis weer beschikbaar te maken binnen de Discovery Network.

We gingen zo op in het verhaal en het meeslepende enthousiasme, dat we de tijd een beetje uit het oog verloren. Te laat stapten we in de auto naar San Francisco airport, met als gevolg dat we letterlijk 1 minuut te laat bij de gate aankwamen. We hebben het vliegtuig weg zien taxiën… Gelukkig hebben we net buiten de airport een motelletje kunnen regelen en hebben we nog nagenietend onder hat genot van een sushi maaltijd nagepraat over alle waanzinnige indrukken en ontmoetingen. Er is zoveel kennis, er is zoveel passie, er is zoveel energie, dat het toch mogelijk moet zijn om dat te bundelen. Laura Esserman vond 10 jaar veel te lang. Zij wil over maximaal 5 jaar borstkanker onder controle hebben. Daar gaan we absoluut in mee ☺.

Op naar Phoenix voor de laatste stop op deze adembenemende trip!

Dit bericht is geplaatst in Belevenissen. Bookmark de permalink.

1 Reactie op San Francisco Bay

  1. Linda schreef:

    Er zijn heel veel slechtere redenen om een vliegtuig te missen 😉

Laat een reactie achter op Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *