Maandag

“Het is weer maandag!”. Het is een zinnetje wat te pas en te onpas wordt uitgesproken. Op de radio, op het werk, in de trein of onder vrienden. Iedereen lijkt onuitgesproken te begrijpen wat ermee wordt bedoeld en het lijkt ook wel of het gevoel wat ermee is geassocieerd ‘part of the deal’ is. Maandag als start van weer een werkweek. Maandag als eind van een heerlijk vrij weekend. Maandag als synoniem voor datgene doen wat moet en dus niet datgene doen wat je leuk vindt. Als tegenhanger is er de vrijdag die precies het tegenovergestelde gevoel geeft.

De vanzelfsprekendheid van dit maandag-gevoel heeft me altijd verbaasd. Daarmee zeg ik niet dat ik het niet herken of het nooit gevoeld heb, maar het gemak en de toch negatieve toon, zijn toch op zijn minst opmerkelijk, zo niet verontrustend. Waarom is het zo vanzelfsprekend dat werken minder leuk is dan niet werken, doordeweeks minder fijn dan de weekenden of vakanties? We besteden zo’n groot deel van ons leven aan werken, dat het op zijn minst vreemd is dat we daar blijkbaar liever minder dan meer mee bezig zouden zijn. Ik weet dat ik een idealist ben, maar is het onredelijk of onmogelijk om een situatie te ambiëren waarbij het werk minstens net zoveel voldoening geeft als de periodes dat je niet werkt?

Ik heb inmiddels bijna 30 jaar werkervaring in hele verschillende situaties; in loondienst, als freelancer en als mede-eigenaar van een onderneming. Vooral de jaren dat ik gewerkt heb als trainer-coach in het bedrijfsleven, hebben me veel inzicht gegeven in hoe organisaties functioneren en hoe het komt dat zoveel mensen uiteindelijk vroeg of laat dat maandag-gevoel ervaren. Het sluipt er vaak in, want iemand die vol enthousiasme aan zijn/haar carrière begint, heeft dat gevoel  helemaal niet. Gaandeweg sluipt het gevoel erin en raken mensen hun bezieling en enthousiasme kwijt.

Ik kan me nog heel goed herinneren dat ons trainingsbureau een programma mocht ontwikkelen voor nieuwe werknemers van een opdrachtgever uit de financiële dienstverlening. Deze nieuwe werknemers kwamen zo uit de schoolbanken om hun carrière te starten. We hadden een zeer creatief en inspirerend programma gemaakt waarin de deelnemers in groepen hun visie, ambities en inspiratie over hun nieuwe baan en de organisatie aan elkaar konden presenteren. De klant vond dit veel te uitbundig en gaf aan dat dit helemaal niet zou aansluiten bij de doelgroep, het waren immers vooral inhoudelijke mensen. We hebben de klant toch kunnen overhalen dit programma een kans te geven en het pakte fantastisch uit. De groep ging los en de creativiteit en inspiratie waren geweldig om te zien. De klant keek met open mond naar de resultaten en gaf aan dat hij compleet verrast was, maar erger nog, dat hij zich realiseerde dat zijn organisatie deze creativiteit en inspiratie er binnen de kortste tijd uit wist te managen, want hij herkende deze sprankeling niet binnen de organisatie! Hij realiseerde zich dat het er bij binnenkomst dus wel ingezeten had bij de medewerkers.

Het voorbeeld geeft duidelijk aan dat organisaties blijkbaar niet altijd de ideale omgeving zijn om de bezieling van mensen, hun creativiteit, inspiratie en ambities, maximaal te laten renderen. Ik ben ervan overtuigd dat mensen heel graag het beste van zichzelf geven. Ieder mens wil graag bezield en geïnspireerd datgene doen waar hij goed in is en waar hij gelukkig van wordt. Die twee hebben veel met elkaar te maken. Nu zie je vaak dat mensen teleurgesteld raken en dan maar van baan wisselen. Daar is op zichzelf niets mis mee, maar het is wel teleurstellend als blijkt dat het gras aan de overkant toch slechts groener leek… Na een aantal teleurstellingen, leg je je dan maar neer bij het onvermijdelijke. Maandag is gewoon de eerste dag van een week waarin je vanaf woensdag mag uitkijken naar de vrijdag.

Het moet anders kunnen. Dus heb ik samen met een aantal prachtige mensen uit mijn netwerk het idee opgevat om organisaties die daar behoefte aan hebben, te helpen met het (terug)vinden van hun bezieling. De organisatie als platform waarop mensen hun talenten, inspiratie, creativiteit en ambities kunnen inzetten en waarmaken. We zijn ervan overtuigd dat dat is wat mensen graag willen en dat deze bezieling organisaties ook succesvol maakt. We zijn inmiddels met een aantal organisaties aan de slag en we merken dat hier een ongelooflijke behoefte aan is. Er ontstaat nieuwe energie, creativiteit maar ook verantwoordelijkheidsbesef bij alle betrokkenen. Alleen het bezig zijn met het thema bezieling, creëert al energie. We streven naar een situatie dat het weekend nog steeds heerlijk is maar dat de maandag minstens net zo leuk is omdat je weer vol aan de slag mag met datgene waar je intens gelukkig van wordt.

Dit bericht is geplaatst in Blog. Bookmark de permalink.

1 Reactie op Maandag

  1. Ans Cornelissen schreef:

    Mooi artikel. Ik denk dat leerkrachten op scholen daar ook wel behoefte aan hebben.
    Door te veel administratieve taken die de overheid oplegt verdwijnt het plezier in het lesgeven en het bezig zijn met kinderen en jongeren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *