Herman boven op de Alpe d
Het is mooi en indrukwekkend om te zien en te ervaren hoeveel kracht mensen in soms lastige situaties kunnen opbrengen. Die kracht in die context maakt het relativeren van je eigen ongemakken een stuk eenvoudiger. Wellicht is dat wel de grootste bijdrage die Alpe d’HuZes op mijn leven heeft. Het is heel gemakkelijk om sterk te zijn als alles van een leien dakje gaat. Fietsen met de wind mee is ook helemaal geen kunst. Ik heb in mijn leven vaak het gevoel gehad dat ik de wind mee had. Natuurlijk zitten er altijd hobbels in de weg, die dan voor enige uitdaging zorgen, maar over de hele linie ben ik een bevoorrecht mens waar het gaat om de kansen en mogelijkheden die ik heb gekregen. Sinds 2005 ben ik veel nadrukkelijker betrokken bij de onmacht die veroorzaakt wordt door ziekte. Ik ken nu veel mensen, waaronder een aantal die me inmiddels zeer dierbaar zijn, die knokken tegen kanker, of beter gezegd, die knokken voor een goed, gelukkig en gezond leven met kanker. Dat is heel andere koek. Het fietsen tegen de Alpe d’Huez of welke andere significant steile helling, symboliseert de inspanning die gevraagd wordt als de route niet vlak loopt met de wind in de rug. Natuurlijk kun je die twee niet echt vergelijken maar de metafoor werkt voor mij. Vandaag was ik op bezoek bij Herman Houweling die vanwege allerlei complicaties voor de zoveelste keer in het ziekenhuis ligt. Herman is er slecht aan toe en heeft fysiek een stevige jas uitgedaan. Zijn kop is echter ijzersterk alleen zijn lijf wil niet meer wat zijn kop wil en dat is een verschrikkelijke constatering als je slechts 47 bent. In september fietsten we nog samen twee keer de Mont Ventoux op en nu kan hij amper een half uur lopen. En toch is een bezoek aan Herman een feestje. We hebben heerlijk zitten kletsen en gepraat over de geweldige zaken die weer opgezet worden voor Alpe d’HuZes 2010. Zijn zoon Lex die de hele scholengemeenschap bij het evenement betrekt en vol passie van alles organiseert met zijn 16 jaar. Natuurlijk staan we ook stil bij de harde realiteit van zijn ziekteproces en hoe dat verder moet. Het doet hem heel veel pijn dat hij zijn kinderen niet meer alles kan geven waar ze behoefte aan hebben. Een mooie fietstocht met Lex door de Ardennen, aanwezig zijn bij de hockey kampioenswedstrijd van zijn dochter Loes (9-0 winst!!). Maar ondanks veel dingen die niet meer kunnen, hebben we gepraat en gelachen om herinneringen en zaken die we nog wel gaan beleven. Herman leert me te relativeren. Herman is voor mij een prachtig voorbeeld van een leider die heeft aangetoond dat de omstandigheden nooit een excuus mogen vormen om je dromen waar te maken. Daarom is Alpe d’HuZes zo mooi voor mij. Het biedt me de mogelijkheid om prachtige mensen te ontmoeten en meer te leren dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden.