New York, the city that never sleeps..

Na de ‘rustige’ eerste dagen had ik nog 2 dagen te gaan in de stad die nooit slaapt. Dat dit ook zou betekenen dat hetzelfde voor mij zou gelden….

Donderdag wee om een uur of 5 uit de veren om alle mail en correspondentie bij te werken. Door de hectiek is dat niet iets wat overdag lukt, bovendien wil ik geen gebruik maken van data roaming aangezien we geen kosten willen maken. Dus maar doen als we in een Starbucks of ‘thuis’ zijn in Hillsborough. De eerste afspraak is om 11 uur in Manhattan. Mitch en ik hebben uitgebreid alle contacten doorgesproken en alle ideeën die hij heeft om zijn enorme netwerk te bewerken. Prachtig om te zien hoe hij hier volledig in opgaat en alle registers open trekt. Hij is 84 jaar oud, maar wat een wervelwind :-).

Om 2 uur hebben we een afspraak met Katherina Perkins Davison van de Perkins Foundation. Deze familie ondersteunt veel kankeronderzoek en zij heeft ook 8 jaar in de board van Cold Spring Harbor Laboratory gezeten waar ze veel van het werk van James Watson van dichtbij heeft gezien. Indrukwekkend. Ze was vol interesse en wilde harder dan wij. Amerikanen willen eigenlijk gelijk in de eerste zin horen dat je 100 miljoen nodig hebt en waarvoor. Dat is wel wennen. Ons verhaal sloeg toch enorm aan en wanneer duidelijker is hoeveel geld we exact nodig hebben en voor welke concrete projecten, gaan we zeker weer om te tafel. Zij gaat in haar netwerk ook voor ons aan de slag. Kortom, vele wegen leiden naar Rome en je zult er vele moeten bewandelen alvorens er te komen. Hier zijn geeft mogelijkheden. Aan de ene kant is dat gaaf, aan de andere kant weet je ook dat we hier niet vaak genoeg zijn. In 2012 zal ik dus veel meer dan nu hier gewoon tijd moeten doorbrengen om op de mogelijkheden te kunnen inspelen.

Na deze wervelende meeting hadden Doug Lawson en ik nog een meeting met de manager van Jose Baselga’s kankercentrum in Boston. Mooi gesprek waarbij we haar op de hoogte hebben gebracht van de vorderingen op gebied van onderzoek en fondsenwerving, Rob Snelders (projectmanager Discovery Network) en Jan Gerrit zullen volgende week met MGH verder om de tafel gaan over concrete projecten. Sara vertelde tussen neus en lippen dat Baselga morgen (vrijdagochtend) om 7 uur samen met een aantal collega’s, spreekt op een minisymposium in The Four Seasons hotel… Of ik zin heb om langs te komen? Natuurlijk heb ik dat. Ik had alleen gepland om vrijdag niet naar de City te gaan en een beetje rust te hebben… Maar dit gaat natuurlijk voor, al heb ik een andere meeting in NJ om 10 uur. Je laat geen mogelijkheid onbenut om Baselga te kunnen spreken.

Dus terug naar Hillsborough waar ik om 20.00 uur volledig gesloopt, met een splijtende hoofdpijn aankom. Ik was gewoon vergeten te eten en drinken vandaag…! Niet handig. Gelukkig was er heerlijke Hollandse stamppot en kon ik me dus te buiten gaan aan gezonde kost. Om 23.00 uur naar bed voor een kort nachtje.

Om 4 uur alweer op en om 5 uur in de auto. Ik heb besloten om met de auto Manhattan in te gaan, wat moet kunnen op dit vroege uur, vanwege de 2e afspraak om 10 uur in Madison NJ. GPS ingesteld op 57 E 57th street NY en gaan met die banaan. De route was anders dan ik had gedacht en om 6.30 uur stond ik op 57 E 57th street in Brooklyn NY. Tja, en dan? Nieuwe coordinaten en snel door. Over de Manhattan Bridge en dwars door Manhattan crossen en…. netjes om 7 uur bij het hotel. Baselga die niet wist dat ik er zou zijn, was zeer verrast. Toen hij hoorde dat NBC geïnteresseerd is, was hij buiten zinnen van blijdschap. Dat zijn de zaken die we nodig hebben om het verschil gaan maken! De bijeenkomst was dor een groep patiënten en artsen georganiseerd. De organisator opende met het verhaal dat zijn zoon in 2004 gediagnostiseerd was met een zeldzame hersentumor. Levensverwachting max 3 jaar. Kans op 5 jaar overleving 0%. Hij is behandeld met zeer experimentele proton-bestraling in het MGH in Boston door dr Loeffler (ook aanwezig) en nu bijna 8 jaar later leeft zijn zoon nog en maakt het uitstekend!! Dat is kippenvel en precies de juiste start van zo’n meeting. Een geweldige groep zeer gedreven artsen gaf meer prachtige voorbeelden van het toepassen van de nieuwste ontwikkelingen in patiëntenzorg. Met kippenvel en hoop zat iedereen te luisteren. Baselga is indrukwekkend maar zijn collega’s gaven ook geweldige voorbeelden van waar we naar toegaan. Iedereen was overtuigd van het nut van delen en samenwerken. De Discovery Network werd niet met zoveel woorden genoemd, maar Baselga zinspeelde er wel op. Na de presentaties nog een mooie discussie met het publiek en om 8.30 uur was de ontbijtsessie voorbij.

Snel afscheid genomen van Jose en via de Lincoln tunnel weer Manhattan uit voor meeting in Madison NJ met relatie van Michel Rudolphi van KWF. Onderweg kreeg ik telefoontje dat Micheal Fabiano van NBC vanmiddag om 15.00 uur verder wil praten… Dus stad uit en straks weer stad in (!). Alles vor het goede doel zullen we maar zeggen

Met Communication Strategies een inspirerend gesprek over het mobiliseren van patienten. Dit bureau heeft al 35 jaar ervaring met allerlei campagnes (van Aids tot borstkanker) op het gebied van patient activism. Zij op hun beurt flipten toen ik ze vertelde waar wij mee bezig zijn, juist ook om de patient een veel nadrukkelijkere rol te geven in het wetenschappelijke onderzoek. Helaas was de tijd te kort, maar absoluut zinvol om op een later tijdstip verder te praten. Even rust en tijd voor een bak sla en een muntthee bij Starbucks in Madison. Ik besloot om de trein terug te nemen de stad in om te voorkomen dat ik in de spits Manhattan uitmoet op vrijdagmiddag. Achteraf een wijs besluit gezien de gigantische drukte in Manhattan, vrijdag maar ook dicht tegen kerst aan, dubbel stress.

Om 14.00 weer terug in Manhattan en op naar 30 Rockefeller Center (onder de mega kertsboom op Rockefeller plaza. Weer een boeiend gesprek met Fabiano van NBC. Ze gaan met grote waarschijnlijkheid Peters boek als multimedia uitgave met films en foto’s op internet publiceren. Verder willen ze met een cameraploeg en redacteur naar Parijs komen voor de 2e bijeenkomst van de Discovery Network!!!! Daar willen ze ook een multimedia documentarie van maken en wellicht ook een televisie item op national television!!! Schiet mij maar lek. Wat een weekje New York kan opleveren. Peter moet nu als een gek een hoofdstuk in het Engels vertalen om NBC nog voor de kerst de gelegenheid te geven de knoop door te hakken (!). Wederom stuiterend verliet ik ’30 Rock’. Wat een gekkigheid, wat een waanzin en wat verschrikkelijk gaaf allemaal. Als daar de deuren niet mee opengaan weet ik het niet meer. We zijn goed bezig en het mooiste is dat miljoenen patiënten nu en in de toekomst hier de vruchten van gaan lukken, dat geeft zo’n geweldig gevoel dat is niet met woorden uit te drukken. Om 17.00 uur wurmde ik me dus weer een weg door de giga kerstdrukte. Heerlijke wandeling naar Penn station waar ik de trein naar Menlopark nam waar mijn auto stond. Rond 19.00 uur weer thuis en volledig leeg, gesloopt maar compleet voldaan. Afzien voor een ander geeft de grootst mogelijke voldoening! Onze visie bleek weer een verschrikkelijk waar. De city that never sleeps! Ik ben toch maar om 21.00 uur in mijn bed gevallen. Ik kon mijn ogen echt niet langer openhouden :-).

Mooi allemaal. Geweldig, overweldigend, niet te vatten. Ik onderga en geniet. Vandaag weer terug naar mijn liefste gezin en even dagje nietsdoen. Maandag weer volle kracht vooruit.

Wordt vervolgd 😉