Afgelopen maandag was ik op het teamleiders overleg van de Ad6 organisatie in het gebouw van de Rabobank in Utrecht. Wat een geweldige spirit. Iedereen realiseert zich dat we met een week of zes weer een ongelooflijk evenement gaan meemaken, iets wat nog nooit eerder vertoond is. Toch is de sfeer relaxed en worden alle lopende zaken op een rustige manier met elkaar gedeeld. Een mooier voorbeeld van samenwerking is nauwelijks denkbaar. Iedereen doet dit vanuit liefde, met een ongekende professionaliteit, maar vooral met een onblusbare passie. Natuurlijk is er het besef dat er een monsterprestatie geleverd moet gaan worden, maar ook de wetenschap dat we het met elkaar doen en als iemand hulp nodig heeft, dat de anderen dan de helpende hand toesteken.
Deze mentaliteit is exact wat we naar de buitenwereld uit dragen. Het succes van Alpe d’HuZes zit hem in deze onbaatzuchtige samenwerking. Ieder maakt zijn/haar eigen belang ondergeschikt aan het belang van al die mensen die knokken tegen de ziekte kanker. Die wetenschap en die diepgewortelde drijfveer, maakt het mogelijk om het onmogelijke toch iedere keer weer te doen met elkaar.
Binnen de Nederlandse wetenschapppelijke/medische wereld dragen we deze onbaatzuchtige samenwerking ook uit en vragen van artsen en wetenschappers om dit ook te doen. Niet naar het belang van het eigen ziekenhuis of instituut kijken, maar het belang van de patiënt voorop zetten. Samenwerken met elkaar, met verschillende disciplines, met de andere toppers binnen je eigen vakgebied, om met elkaar de onmogelijke strijd tegen de ziekte kanker uiteindelijk te winnen. Ook internationaal hebben we prachtige stappen gezet met Inspire2Live om deze prachtige energie uit te dragen. Alles staat of valt met het voorbeeld durven geven.Iedereen heeft de mond vol van samenwerking, maar in de landelijke politiek hebben we deze week weer een prachtig staaltje van opportunistisch handelen gezien. Eigenbelang voor het algemeen belang.
Alleen met echte onbaatzuchtige samenwerking gaan we die stappen zetten die kanker binnen de komende (inmiddels) negen jaar tot een chronische ziekte gaan maken. Dat is geen droom, maar een zeer haalbare werkelijkheid waar we met ons voorbeeldgedrag een prachtige basis voor hebben gelegd. Voor ons is het een project waar we met hart en ziel aan werken, maar voor kankerpatiënten heeft dit uiteraard een hele ander betekenis. Die negen jaar kan het verschil maken tussen wel of niet je kinderen zien opgroeien, wel of niet grootvader worden of wel of niet samen met je geliefde oud worden. Samenwerking kan zoveel verschil maken en dat maakt me zo verschrikkelijk trots als ik naar al die prachtige mensen kijk die alles uit de kast halen om het onmogelijk waar te maken, elke dag opnieuw, jaar in jaar uit.
Mijn lieve vriendin Molouk heeft vorig jaar keihard geknokt om de bij haar geconstateerde borstkanker te overwinnen. Inmiddels is ze in rustiger vaarwater en lijkt de zaak onder controle. Met nog kleine kinderen een hele geruststelling. Hieronder een stukje uit een brief die ze me onlangs schreef. Beter kun je niet de angst en hoop weergeven waar iemand die leeft met kanker mee te maken heeft:
“Het is mijn hoop. Ik heb kanker gehad, ik heb mijn kansen en risico’s op een rijtje gezet. Mijn jongste zoon is 3 jaar, ik heb zekerheid nodig om zijn weg naar volwassenheid te kunnen schetsen. Met kanker heb je pech of geluk. Als ik geluk heb dan komt mijn kanker niet meer terug en draag is straks mijn kleinkind in mijn armen. Als ik pech heb dan weet ik dat mijn toekomst hooguit 10 jaar kent. Ik ben een optimistisch mens, ik heb vast geluk. Maar soms in het donker van de nacht ervaar ik mijn diepe angst, de angst dat ik misschien toch pech zal hebben. Dan zal ik mijn kind niet tot volwassen man zien opgroeien. Hoe goed het ook gaat, de wetenschap is op dit moment niet in staat om kanker binnen 10 jaar onder controle te krijgen. En die 10 jaar dat zijn nou net de jaren die ik, bij pech, heb. Mijn enige hoop is de hoop dat wetenschappers, artsen, iedereen die nodig is om oplossingen te vinden zullen samenwerken. Voor kanker is liefde nodig, Alpe d’HuZes en inspire2live bezitten het vermogen om liefde om te zetten in daden. Daden met een universeel doel en een universeel gedragen verlangen: kanker onder controle binnen 10 jaar.”