World Cancer Congress

De afgelopen dagen zijn Peter en ik aanwezig geweest op het World Cancer Congress in Montreal. Een bijzondere ervaring. Er waren letterlijk mensen uit alle delen van de wereld aanwezig en het kanker vraagstuk werd nu eens niet alleen vanuit het gezichtspunt van nieuwe behandelingen of de nieuwste diagnostische tests bekeken, maar juist ook vanuit het mondiale perspectief. Kanker is een ziekte die overal even hard toeslaat al zijn er grote regionale verschillen. Mensen in Afrika sterven nog aan vormen van kanker die hier in het rijke westen al heel goed onder controle gehouden worden. Veel jonge vrouwen sterven aan baarmoederhalskanker omdat vroege opsporing niet gebeurt en effectieve behandeling dus vrijwel niet mogelijk is. Vroeg disgnostiek en preventie zijn zaken waar wereldwijd enorme stappen gezet kunnen worden. De aanwezige kennis is echter nog lang niet overal in dezelfde mate aanwezig. Mooi is het om discussies bij te wonen van volksgezondheidsministers uit Afrika en patiëntenorganisaties uit Amerika en Europa. Hoe kunnen we elkaar versterken en ondersteunen. Er worden geweldige stappen gezet, maar er moet nog veel gebeuren. Met het toenemen van de levensverwachting in Afrika neemt namelijk ook de incidentie van kanker als ouderdomsziekte toe.

Voor ons was het een geweldige mogelijkheid om vele contacten te leggen en zodoende ons relatienetwerk stevig uit te breiden. De progressie die gemaakt wordt door de wetenschappers in de Discovery Network zal ondersteund moeten gaan worden door vele organisaties. Wat ook leuk is om te zien, is dat het Discovery Network blijkt ook hier enorm vooruitstrevend te zijn. Allerlei andere initiatieven zijn toch vooral heel veilig en lokaal opgezet. Voor het verlenen van support aan patiënten een uitstekende insteek, maar als het gaat om het daadwerkelijk vinden van effectievere therapieën, niet toereikend. Door veel met mensen van verschillende organisaties te praten en ideeën uit te wisselen, ontstaat steeds meer draagvlak om ook echt te gaan samenwerken op het niveau van fundraisers. Uiteraard vraagt dit van een ieder dat je het beeld loslaat dat je alleen het verschil zal gaan maken. In dat opzicht was het best stuitend om getuige te zijn van een groot initiatief in Toronto waar ze $1.000.000.000 bij elkaar willen brengen om kanker uit te roeien. Alleen in Toronto !? Het wordt met droge ogen verteld. Ik begrijp niet hoe je werkelijk anno 2012 nog kunt geloven dat je een dergelijk complex probleem met een bak geld lokaal kunt oplossen.

Ik ben dan ook erg blij dat we de samenwerking in de breedte hebben gezocht en geen concessies doen aan het zoeken naar de beste artsen en wetenschappers op elk terrein om met oplossingen te komen. We hebben elkaar heel hard nodig en alleen door het samenvoegen van onze collectieve intelligentie, maken we een kans. Die kans moeten we dan ook grijpen.

Over 2 weken hebben we de 3e bijeenkomst van de Discovery Network. Het gaat weer een prachtige stap voorwaarts betekenen.

Wordt vervolgd

Dit bericht is geplaatst in Belevenissen. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *